.jpg)
Dit meldt het uur u,
nu gaat het beginnen, nu
verdwijnt de onzekerheid
van de mij gegunde tijd,
nu is het voor alles te laat.
De stilte die dan ontstaat
is een stilte, niet slechts naar de vorm
een stilte voor de storm,
maar een stilte van het soort
waar dingen in worden gehoord
die nog nimmer het oor vernam.
Martinus Nijhoff
– Het Uur U, een gedicht (1936)
Welke mensvisie gaat er achter onze opleiding schuil?
Wat voor ‘therapeuten’ leveren wij af?
Het meest voor de hand liggende gegeven van de mens is dat hij altijd in relatie tot zijn
omgeving en de anderen staat. Ik ben slechts ik doordat jij bent. Ik ben mens onder de
mensen ongeacht de rol die ik speel. In eerste instantie ben ik mens.
Van hieruit treed ik een ander tegemoet. De gestalttherapie, zoals deze is gegrondvest door de grondlegg
ers Laura en Fritz Perls, Paul Goodman en Ralph Hefferline, neemt het relationele
uitgangspunt serieus en voert het doorheen het gehele werken door. Het is de constante
binnen therapie die keer op keer terugkomt. Niet zozeer de methode, alswel de relatie is
van doorslaggevend belang voor een succesrijke behandeling. Waartoe leiden wij mensen
dan op? Om vanuit de eigen kwetsbaarheid, bereidwilligheid en mankementen zo volledig
mogelijk te zijn met het leed van een ander. Een leed dat niet langer alleen gedragen kan
worden, dat geen oplossingen of adviezen behoeft. Een leed dat een luisteraar vraagt die
kan afstemmen op een stilte die nog niemand eerder vernam, waar de rollen wegvallen en
we weer mens onder de mensen zijn.
Het werken met anderen begint aldus met het werken vanuit jezelf. In het eerste
opleidingsjaar staat de persoonlijke ontwikkeling centraal. Wie ben ik? Welke patronen
draag je mee en waar ligt je mogelijkheid? Welk veld heb je nodig en hoe kun je deze zo
optimaal mogelijk creëren om in je vitaliteit te komen?